Η Βιοενέργεια είναι η ηλεκτρομαγνητική ενέργεια που έχει κάθε ζωντανός οργανισμός. Η μη αρμονική κυκλοφορίας της στον άνθρωπο είναι υπεύθυνη για όλες τις ασθένειες στο ανθρώπινο νου, στο σώμα ή στη ψυχή. Ο βιοθεραπευτής εξισορροπεί και ενισχύει όλο το σύστημα του ενεργειακού πεδίου δημιουργώντας μια εξαιρετικά δυνατή βάση για την επαναφορά της υγείας σε κάθε επίπεδο. Μέσα από εικοσαετή επιστημονικά πειράματα σε ανεξάρτητα επιστημονικά κέντρα έχει αποδειχθεί ότι η βιοθεραπεία μπορεί να δράσει εξαιρετικά σε περισσότερες από 350 ασθένειες.

Συντονισμοί Ρείκι 1ου , 2ου & 3ου Βαθμού Το ρέικι είναι μια εναλλακτική ολιστική θεραπεία για το σώμα ,το νου και το πνεύμα του ανθρώπου. Είναι μια γνωστή, ασφαλής, απλή και φυσική θεραπευτική τέχνη η οποία χρησιμοποιεί τη μετάδοση ζωτικής ενέργειας με το άγγιγμα των χεριών. Η πανάρχαια αυτή ενεργειακή τέχνη, ‘ξανά-ανακαλύφθηκε’ για τον σύγχρονο πολιτισμό από τον Δρ. Μιάκο Ουσούι στις αρχές του 20ου αιώνα στην Ιαπωνία. Σήμερα εφαρμόζεται και διδάσκεται σε ολόκληρο τον κόσμο με θαυμαστά αποτελέσματα.

Βιοσυντονισμός ονομάζεται η μέθοδος διάγνωσης και θεραπείας μέσω συχνοτήτων. Βασίζεται στο φυσικό φαινόμενο των ταλαντώσεων. Ο βιοσυντονισμός βασίζεται στην επιστημονικά αποδεδειγμένη αρχή της κβαντικής φυσικής (Max Planck και Albert Einstein πριν από 90 χρόνια) ότι τα κύτταρα του σώματός μας όπως και τα μόρια όλων των σωματιδίων στη φύση, εκπέμπουν και λαμβάνουν ηλεκτρομαγνητικά σήματα. Όλα τα στοιχεία στο σύμπαν έχουν ένα δικό τους παλμικό κραδασμό. Όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί καθώς και όλα τα άψυχα αντικείμενα έχουν τις δικές τους συχνότητες και την ικανότητα να εκπέμπουν και να λαμβάνουν ηλεκτρομαγνητικά σήματα. Η εφαρμογή του Βιοσυντονισμού σήμερα είναι αποτέλεσμα έρευνας δεκαετιών πολλών σπουδαίων επιστημόνων , μεταξύ των οποίων είναι οι: Franz Morell , Erich Rasche, Royal Raymond Rife (1888-1971) και Reinhard Voll (1909 – 1989). Η χρήση της συσκευής μπορεί να ανιχνεύσει με επιτυχία 98% και με ακρίβεια όλα τα αίτια των προβλημάτων της υγείας. Κάτι που είναι δύσκολα να επιτευχθεί με άλλες μεθόδους μιας για γίνεται συνήθως καταγραφή των συμπτωμάτων και όχι αναγνώριση και αντιμετώπιση των αιτιών της νόσου.